ਮੋਈ ਹੋਈ ਝਾਂਜਰ – “ਸਾਰਾ ਸ਼ਗੁਫ਼ਤਾ”

ਮੈਂ ਛੇਵੀਂ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਸਾਂ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਦੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਚੌਦਾਂ ਵਰਿਆਂ ਦੀ ਸਾਂ ਤਿੰਨ ਬੱਚੇ ਹੋਏ….ਪਹਿਲਾ ਲੜਕਾ ਦੂਜੀ ਲੜਕੀ ਤੇ ਤੀਸਰਾ ਬੱਚਾ ਫੇਰ ਲੜਕਾ। ਇਹ ਤੀਸਰਾ ਬੱਚਾ ਇਕ ਹਫਤੇ ਦਾ ਸੀ। ਹਸਪਤਾਲ ਤੋਂ ਘਰ ਆਈ ਸਾਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਦੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਕੁ ਵਰੇ ਛੋਟੀ ਮੇਰੀ ਭਣੇਵੀਂ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਲਈ ਮੇਰੇ ਘਰ ਆਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਕ ਹਫਤੇ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਝੋਲੀ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਸਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਖਾਵੰਦ ਨੇ ਸਾਫ਼ ਹਰਫ਼ਾਂ ਵਿਚ ਆਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਭਣੇਵੀਂ ਨਾਲ ਸੌਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ !! ਮੈਂ ਤੜਪ ਕੇ ਇਕ ਵਰੇ ਦੀ ਧੀ ਉਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਖ ਦਿਤੀ !! ਆਖਿਆ,”ਮੇਰੀ ਭਣੇਵੀ ਮੇਰੀ ਧੀ ਵਾਂਗ ਮੇਰੇ ਘਰ ਆਈ ਹੈ ਜਹੀ ਉਹ ਤਹੀ ਇਹ ! ਜੇ ਤੂੰ ਸੌਣਾ ਹੈ ਤਾ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਨਹੀ ਇਸ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨਾਲ ਸੌਂ ਲੈ !!?

ਉਹ ਵੀ ਗੁਸੇ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ ਮੈੰ ਵੀ ਤੇ ਉਹਨੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ ਤਲਾਕ ਤਲਾਕ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਰਾਤ ਤਲਾਕ ਦੇ ਦਿਤਾ। ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਨਹੀ ਸਾਂ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਕਮਰੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਅੰਦਰੋਂ ਦੀ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਸੌਂ ਗਈ। ਸਵੇਰੇ ਉਠ ਕੇ ਇਕ ਹਫਤੇ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਵੀ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਵਰੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਵੀ ਤੇ ਘਰ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਆਈ।

(ਕਿਤਾਬ ‘ਇੱਕ ਸੀ ਸਾਰਾ’ ਵਿੱਚੋਂ)

ਸਾਰਾ ਸ਼ਗੁਫ਼ਤਾ ਦੀ ਉਰਦੂ ਨਜ਼ਮ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ :

ਔਰਤ ਅਤੇ ਨਮਕ / ਜਸਪਾਲ ਘਈ

————–

ਇੱਜ਼ਤ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ :

ਘੁੰਡ, ਥੱਪੜ, ਕਣਕ

ਇੱਜ਼ਤ ਦੇ ਤਾਬੂਤ ਵਿਚ ਠੁਕੀਆਂ ਨੇ

ਕੈਦ ਦੀਆਂ ਮੇਖਾਂ

ਘਰ ਤੋਂ ਫੁੱਟਪਾਥ ਤਕ

ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਾਡਾ

ਇੱਜ਼ਤ :

ਸਾਡੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਲਈ ਏ